Νομικά Θέματα » Εργατικό

MΠρΑθ 7257/2013 (Ασφ. μ.)

Σύμφωνα με την υποπαράγραφο Ζ.4 της παρ. Ζ του άρθρου πρώτου του Ν 4093/2012  «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 - 2016 - Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του Ν 4046/2012  και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016» (ΦΕΚ Α’ 222), όπως τροποποιήθηκε αρχικά με την από 19.11.2012 ΠΝΠ (ΦΕΚ Α’ 229) και εν συνεχεία με το Ν 4111/2013  (ΦΕΚ Α’ 18), «1. Από την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου καταργούνται οι θέσεις στις υπηρεσίες ή στους φορείς που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της υποπαραγράφου Ζ. 1.1., οι οποίες απαριθμούνται στη συνέχεια κατά κατηγορία, κλάδο και ειδικότητα: Οι θέσεις της κατηγορίας ΔΕ των ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού - Λογιστικού, Διοικητικού - Οικονομικού και Διοικητικών Γραμματέων των υπαλλήλων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, οι οποίοι δεν έχουν προσληφθεί με διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό τον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής ή με ειδικές διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας και εφόσον ο αριθμός των υπαλλήλων αυτών: αα) είναι ίσος ή μεγαλύτερος των δέκα (10) ανά υπηρεσία ή φορέα και ββ) ανέρχεται σε ποσοστό μικρότερο του 25% του συνολικού αριθμού των υπαλλήλων όλων των εκπαιδευτικών κατηγοριών των ως άνω κλάδων και ειδικοτήτων και του 10% του συνόλου του τακτικού προσωπικού που υπηρετούν στην οικεία υπηρεσία ή φορέα. Στο συνολικό αριθμό των υπαλλήλων της υπηρεσίας ή του φορέα που λαμβάνεται ως μέγεθος αναφοράς υπολογίζονται οι μόνιμοι πολιτικοί υπάλληλοι και οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ανεξαρτήτως εκπαιδευτικής βαθμίδας.

Η παρούσα διάταξη δεν καταλαμβάνει τους υπαλλήλους που υπάγονται στις περιπτώσεις η), θ), ι), ια) της παραγράφου 7 του άρθρου 33 του Ν 4024/2011  (δηλ. υπάλληλοι των οποίων ο σύζυγος ή η σύζυγος έχει τεθεί σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα ή στην εργασιακή εφεδρεία του άρθρ. 37 παρ 7 του Ν 3986/2011 , υπάλληλος του οποίου ο σύζυγος ή το τέκνο έχει ποσοστό αναπηρίας πάνω από 67%, υπάλληλος που είναι ανάπηρος σε ποσοστό άνω 67% ή πολύτεκνος και υπάλληλος προστάτης μονογονεϊκής οικογένειας) καθώς και εκείνους που υπάγονται στις περιπτώσεις αα’, ββ’, γγ’, δδ’ της περίπτωσης (ίδιες εξαιρέσεις ως άνω), β) της παρ. 7 του άρθρου 37 του Ν 3986/2011  όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 34 του Ν 4024/2011 , καθώς και τους υπαλλήλους των οποίων ο σύζυγος ή η σύζυγος τίθεται σε διαθεσιμότητα κατ’ εφαρμογή του παρόντος νόμου. Από την εφαρμογή της διάταξης αυτής εξαιρούνται οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης και φροντίδας, ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού, τα νοσοκομεία και η Γενική Γραμματεία Πολιτισμού του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού 2. Οι υπάλληλοι των οποίων οι θέσεις καταργούνται τίθενται σε διαθεσιμότητα σύμφωνα με την υποπαρ. Ζ.2 του παρόντος. (...)». Περαιτέρω κατά το άρθρο 5 της από 12.12.21012 ΠΝΠ (ΦΕΚ Α’ 240/12.12.2012) που κυρώθηκε με το άρθρο 48 του Ν 4111/2013 «Για την εφαρμογή της υποπαρ. Ζ4 του άρθρου πρώτου του Ν 4093/2012 , ως πρόσληψη «με διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό τον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής ή με διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας» νοείται η πρόσληψη με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σε Θέσεις κατηγορίας ΔΕ ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού-Λογιστικού, Διοικητικού-Οικονομικού και Διοικητικών γραμματέων, η οποία: α) εφόσον έλαβε χώρα προ της εφαρμογής του Ν 2190/1994  έγινε μετά από δημόσια προκήρυξη και γραπτό διαγωνισμό και β) εφόσον έλαβε χώρα μετά την εφαρμογή του Ν 2190/1994 , έγινε μετά από διαγωνιστική διαδικασία του ΑΣΕΠ, το οποίο και κατάρτισε τους οριστικούς πίνακες διοριστέων». Με την υποπαρ. Ζ.2. του ιδίου νόμου (4093/2012) ορίζεται: «1. Μόνιμοι πολιτικοί υπάλληλοι του Δημοσίου, ανεξάρτητων αρχών, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού οι θέσεις των οποίων καταργούνται, τίθενται σε διαθεσιμότητα. Αν καταργούνται ορισμένες μόνο θέσεις του ίδιου κλάδου, οι υπάλληλοι που τίθενται σε διαθεσιμότητα προσδιορίζονται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις (άρθρο 154 παρ. 2 Υπαλληλικού Κώδικα, άρθρο 158 παρ. 2 Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων). Οι υπάλληλοι αυτοί μπορεί κατά την διάρκεια της διαθεσιμότητάς τους: (α) Να μετατάσσονται εκουσίως, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις (άρθρο 154 παρ. 4 Υπαλληλικού Κώδικα, άρθρο 158 παρ. 4 Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων), (β) Να μετατάσσονται υποχρεωτικά ή να μεταφέρονται με μεταβολή της υπηρεσιακής τους σχέσης σε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου κατά τη διαδικασία της προηγούμενης υποπαραγράφου για το συμφέρον και τις ανάγκες της υπηρεσίας και ιδίως για την καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού. Με την έκδοση της πράξης μετάταξης ή μεταφοράς και μεταβολής της σχέσης εργασίας αίρεται αυτοδίκαια το καθεστώς της διαθεσιμότητας, (γ) Να τοποθετούνται για την κάλυψη προσωρινών αναγκών σε οποιαδήποτε υπηρεσία του Δημοσίου, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ ή οποιουδήποτε φορέα του δημόσιου τομέα με τη διαδικασία του άρθρου 5 του Ν 4024/2011 ... (δ)Να υπάγονται σε ειδικά προγράμματα επαγγελματικής επανεκπαίδευσης επανακατάρτισης. 2. Η διαθεσιμότητα της προηγούμενης περίπτωσης διαρκεί ένα (1) έτος και στον υπάλληλο καταβάλλονται τα τρία τέταρτα των αποδοχών του, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. 3. Οι ρυθμίσεις των περιπτώσεων 1 και 2 εφαρμόζονται αναλόγως στους υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, καθώς και στους υπαλλήλους των φορέων της υποπαραγράφου Ζ.1.1.β, οι θέσεις των οποίων καταργούνται. 4. Η υπηρεσιακή σχέση των μόνιμων υπαλλήλων που βρίσκονται σε καθεστώς διαθεσιμότητας, καθώς και η σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των υπαλλήλων της περίπτωσης 3, εφόσον δεν μεταταχθούν ή μεταφερθούν, λύεται με τη λήξη του καθεστώτος της διαθεσιμότητας.
 

Η προβλεπόμενη από τις προαναφερόμενες διατάξεις της υποπαρ. Ζ 4 της παρ. Ζ του Ν 4093/2012  κατάργηση των θέσεων προσωπικού ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, κατηγορίας ΔΕ και η θέση αυτών σε καθεστώς διαθεσιμότητας έγινε σε εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016, στο πλαίσιο υποχρεώσεων που έχει αναλάβει το Ελληνικό Δημόσιο, αφενός με την υπογραφή του Μνημονίου Συνεννόησης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και εν συνεχεία της από 8.5.2010 σύμβασης δανειακής διευκόλυνσης, αφετέρου δε με την κατάρτιση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2014 (Ν 3986/2011 ) και 2013-2016 (Ν 4093/2012 ).

Οι άνω ρυθμίσεις έχουν κατά το νομοθέτη διττό στόχο μεταρρυθμιστικό και δημοσιονομικό. Το μέτρο της διαθεσιμότητας αποβλέπει στον εξορθολογισμό και περιορισμό ενός διογκωμένου δημόσιου τομέα, που επιβαρύνει τις δημόσιες δαπάνες και δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετηθεί, εντάσσεται στον συνολικό σχεδιασμό αναδιοργάνωσης της δημόσιας διοίκησης και ορθολογικής κατανομής του προσωπικού της (που διαπιστωμένα πλεονάζει σε ορισμένες υπηρεσίες, ενώ άλλες έχουν σοβαρές ελλείψεις), αλλαγή η οποία έχει καταστεί ιδιαίτερα επιτακτική λόγω της πρωτοφανούς δημοσιονομικής κρίσης που διέρχεται η χώρα και αποβλέπει στη βέλτιστη αναδιοργάνωση και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού του δημοσίου τομέα. Παράλληλα το μέτρο αυτό, θα συμβάλλει έμμεσα στην περιστολή δημοσίων δαπανών και ως εκ τούτου αποτελεί τμήμα του ευρύτερου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και προώθησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων της ελληνικής οικονομίας, λαμβανομένης υπόψη της οξύτατης οικονομικής κρίσης, δηλαδή στην εξυπηρέτηση σκοπών που συνιστούν κατ’ εξοχήν λόγους δημοσίου συμφέροντος.

Η κατάργηση των υφιστάμενων θέσεων και η θέση των υπαλλήλων που τις κατέχουν σε διαθεσιμότητα, αφορά και την κατηγορία των υπαλλήλων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ΔΕ-Διοικητικού κ.λπ. Εξάλλου, η διαθεσιμότητα ως θεσμός προβλέπεται στα άρθρα 101, 102 του Υπαλληλικού Κώδικα και συνδέεται με την κατάργηση της οργανικής θέσης του μόνιμου δημοσίου υπαλλήλου. Με την περ. 1 της υποπαρ. Ζ.2 της παρ. Ζ του Ν 4093/2012  προβλέφθηκε για τους μόνιμους πολιτικούς υπαλλήλους του δημοσίου, ανεξάρτητων αρχών, ΝΠΔΔ, OTA, με κατάργηση των αντίστοιχων θέσεων που κατείχαν, ενώ με την περ. 3 της υποπαρ.Ζ2 της παρ. Ζ του ίδιου νόμου προβλέφθηκε ότι η διαθεσιμότητα εφαρμόζεται αναλόγως και στους υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, λόγω κατάργησης των θέσεών τους, για τους οποίους, σύμφωνα με τις ισχύουσες ρυθμίσεις μέχρι σήμερα του ΠΔ 410/1988  η κατάργηση της θέσης συνεπαγόταν και την αυτοδίκαιη λύση της σύμβασης εργασίας. Τέλος, από την εισηγητική έκθεση του άνω νόμου προκύπτει ότι ο νομοθέτης επιδιώκει την αξιοποίηση του προσωπικού αυτού και τη μετάταξή του σε υπηρεσίες που έχουν ανάγκη, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν παραπάνω.
 

Στην προκειμένη περίπτωση, ο αιτών εκθέτει στην αίτησή του ότι εργαζόταν στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ως διοικητικός υπάλληλος (ΔΕ) με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και ότι τέθηκε σε διαθεσιμότητα κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της υποπαρ. Ζ.4. της παρ. Ζ του Ν 4093/2012  λόγω κατάργησης της προσωποπαγούς θέσης του από την 13.11.2012. Ζητεί δε, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση και επικείμενο κίνδυνο, να αναγνωριστεί ότι η θέση του σε διαθεσιμότητα είναι παράνομη και άκυρη ως αντικείμενη στο Σύνταγμα και το κοινοτικό και διεθνές δίκαιο, να διαταχθεί το καθ’ ου Ελληνικό Δημόσιο να αποδέχεται προσωρινά τις υπηρεσίες του στη θέση εργασίας που απασχολούνταν, υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης, καταβάλλοντας πλήρως τις νόμιμες αποδοχές του, μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της κύριας αγωγής του, με απειλή χρηματικής ποινής για κάθε παράβαση της απόφασης.

Η αίτηση παραδεκτά φέρεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου που έχει δικαιοδοσία (βλ. ΣτΕ 1070/2012 ΝΟΜΟΣ), είναι αρμόδιο καθ’ ύλην και κατά τόπον για την εκδίκασή της (άρθρα 683 παρ. 1 και 25 παρ. 2 ΚΠολΔ) και δικάζει κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ). Είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων που προαναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη καθώς και των άρθρων 731, 732, 946 και 176 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να εξεταστεί περαιτέρω η βασιμότητά της.
 

Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα του αιτούντος Γ. Γ. και τα έγγραφα που προσκομίζουν οι διάδικοι, τους ισχυρισμούς τους και την εν γένει διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα: Ο αιτών προσελήφθη την 29.6.1998 με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου ως υπάλληλος εξωτερικών εργασιών από την εταιρία με την επωνυμία «Υ.Π.Α. ... ΑΕ», η οποία το έτος 2002 συγχωνεύθηκε με απορρόφηση από την εταιρία «Χ.Α.Α. ΑΕ» που στη συνέχεια ιδιωτικοποιήθηκε και ο αιτών το έτος 2006 μετατάχθηκε στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Διοίκησης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης με την ειδικότητα ΔΕ Διοικητικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Με την .http://lawsavvidou.gr/18.5.2009 απόφαση των Υφυπουργών Εσωτερικών αποσπάστηκε στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας-Δασαρχείο Αιγίου για ένα έτος, μετά δε από ετήσια παράταση η απόσπασή του έληξε στον Ιούλιο 2011, οπότε και τοποθετήθηκε στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου με Δ’ βαθμό, εκπαιδευτικής βαθμίδας ΔΕ, ειδικότητας Διοικητικού). Με τις ΔΙΔΚ/Φ.1.2/οικ.30816/21.12.2012 και ΔΙΔΚ/Φ.3/οικ.30995/21.12.2012 διαπιστωτικές πράξεις του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, που εκδόθηκαν βάσει των υποπαρ. Ζ2 και Ζ4 του άρθρου πρώτου του Ν 4093/2012 , διαπιστώθηκε η αυτοδίκαιη κατάργηση από 12.11.2012 (19) προσωποπαγών θέσεων προσωπικού ΙΔΑΧ του εν λόγω Υπουργείου και ο αιτών τέθηκε σε διαθεσιμότητα από 13.11.2012, λόγω κατάργησης της θέσης του και για ένα έτος, κατά τη διάρκεια του οποίου λαμβάνει τα 3/4 των αποδοχών του. Οι μηνιαίες αποδοχές του αιτούντος ανέρχονται σε 930,62 ευρώ. Ο αιτών ισχυρίζεται με την κρινόμενη αίτηση ότι η θέση αυτού σε καθεστώς διαθεσιμότητας, έγινε κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 2, 4, 5, 22 παρ. 1, 25 και 103 του Συντάγματος , των άρθρων 8 και 4 παρ.1 της ΕΣΔΑ, των αρχών του κράτους δικαίου και της χρηστής διοίκησης και επικαλούμενος κίνδυνο λόγω της αδυναμίας του να ανταπεξέλθει στις υφιστάμενες οικονομικές του υποχρεώσεις και στις εν γένει δαπάνες διαβιώσεώς του, ζητεί να υποχρεωθεί το καθ’ού να συνεχίσει να τον απασχολεί προσωρινά όπως πριν, υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης, μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί της αγωγής του. Υπό τα άνω περιστατικά, η θέση σε διαθεσιμότητα του αιτούντος επιβλήθηκε για λόγους δημοσίου συμφέροντος, συνάπτεται δε άμεσα με την ομαλή λειτουργία της υπηρεσίας όπου υπηρετεί και δεν πιθανολογήθηκε άμεσος και σοβαρός κίνδυνος βλάβης αυτού, εκ της αδυναμίας του να ανταπεξέλθει στις υφιστάμενες οικονομικές του υποχρεώσεις και στις εν γένει δαπάνες διαβιώσεώς του, αφού αυτός εξακολουθεί να λαμβάνει κατά το εν λόγω διάστημα τα 3/4 των αποδοχών του.

Εξάλλου, η θέση αυτού σε διαθεσιμότητα (λόγω κατάργησης θέσεως), διάρκειας ενός έτους, εχώρησε ως γενικό μέτρο για τους υπαλλήλους της κατηγορίας ΔΕ των ειδικοτήτων Διοικητικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που δεν είχαν προσληφθεί με διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής, με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό τον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής ή με ειδικές διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας, ήτοι με αντικειμενικό κριτήριο τη διαδικασία διορισμού τους στο δημόσιο, που είναι σύμφωνο προς τις διατάξεις του άρθρου 103 παρ. 7 του Συντάγματος , όπου προβλέπονται και κατοχυρώνονται οι αυξημένες εγγυήσεις στις διαδικασίες επιλογής προσωπικού στο δημόσιο τομέα, ενώ η κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων διατηρείται για όσο χρόνο διατηρούνται οι οργανικές θέσεις και όταν αυτές καταργηθούν παύει η συνταγματική προστασία. Επίσης, η θέση αυτού σε διαθεσιμότητα δεν αντίκειται στην αρχή της ισότητας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και δεν συνιστά άνιση μεταχείρισή του σε σχέση με τους λοιπούς υπαλλήλους, όπως ισχυρίζεται, αφού εχώρησε ως γενικό μέτρο για τους υπαλλήλους της κατηγορίας ΔΕ των ειδικοτήτων Διοικητικού ...με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που δεν είχαν προσληφθεί με διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής, εν προκειμένω δε ο αιτών δεν τελεί υπό ουσιωδώς όμοιες συνθήκες με τους λοιπούς υπαλλήλους, ως προς τη διαδικασία επιλογής και διορισμού τους.

Περαιτέρω, ουδόλως παραβιάστηκε η αρχή της αναλογικότητας, του κράτους δικαίου και της χρηστής διοίκησης, αφού η θέση σε διαθεσιμότητα του αιτούντος στηρίζεται σε γενικό και αντικειμενικό κριτήριο και συνάπτεται άμεσα με επιτακτικό δημόσιο συμφέρον που συνίσταται στη σκοπούμενη, με τη ρύθμιση αυτή, προσπάθεια εξορθολογισμού και περιορισμού του διογκουμένου δημόσιου εν γένει τομέα και κατ’ ακολουθίαν μείωσης της δημόσιας δαπάνης με δεδομένη την υπάρχουσα οξεία δημοσιονομική κρίση (βλ. αιτιολογική έκθεση του ως άνω νόμου), πέρα από το γεγονός ότι οΝ 4039/2012  προβλέπει εκτός από την καταβολή των 3/4 των αποδοχών του για ένα έτος και δυνατότητα μετάταξης του σε άλλο φορέα που έχει ανάγκη από προσωπικό. Τέλος, δεν πιθανολογείται ότι υφίσταται για τον αιτούντα άμεσος κίνδυνος λύσεως της σχέσεως εργασίας του, δεδομένου ότι έχει ήδη εκδοθεί η ΔΙΔΑΔ/ΔΠΤ1ΔΔ/οικ.559/8.1.2013 (ΦΕΚ Β’ 7) Απόφαση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με την οποία ρυθμίζονται θέματα διαδικασίας και κριτηρίων κινητικότητας των υπαλλήλων που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, ο δε αιτών έχει κινήσει με την από 7.3.2013 αίτηση του τη διαδικασία μετάταξης και μεταφοράς του σε άλλο φορέα. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη και να συμψηφιστεί μεταξύ των διαδίκων η δικαστική δαπάνη (άρθρ. 179 ΚΠολΔ).

[Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων. Απορρίπτει την αίτηση.]
 

(ΠΗΓΗ: http://nbonline.gr/actions/lemma/index.php?item_id=4872236)