Νομικά Θέματα » Ποινικό

ΔιατΕισΕφΠειρ 124/2011 [Παραβάσεις ΚΟΚ - Αμέλεια ασυνείδητη συγκλίνουσα]

Διατάξεις: άρθρα 302 [παρ. 1] ΠΚ, 12, 16, 17, 21 Ν 2696/1999  (ΚΟΚ), 47, 48 ΚΠΔ
 

Η υπό κρίση προσφυγή τυγχάνει μεν εκπρόθεσμη καθόσον ασκήθηκε εκτός της υπό του νόμου οριζόμενης προθεσμίας, πλην δε η προσβαλλόμενη διάταξη του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών δεν επιδόθηκε στην εγκαλούσα εγκύρως· κατά συνέπεια η δεκαπενθήμερη ανατρεπτική προθεσμία δεν αφετηριάσθηκε, οπότε η ένδικη προσφυγή λογίζεται ως εμπροθέσμως ασκηθείσα. Γίνεται δεκτή και κατ’ ουσίαν η κρινόμενη προσφυγή, εξαφανίζεται η προσβαλλόμενη διάταξη και παραγγέλλεται ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών να ασκήσει ποινική δίωξη κατά των εγκαλουμένων για την πλημμεληματική πράξη της εξ αμελείας ανθρωποκτονίας παρ’ υποχρέων. Συγκεκριμένα, ο θάνατος του θύματος οφείλεται πρωτίστως –ανεξαρτήτως της υπαιτιότητας του θανόντος η οποία σε καμία περίπτωση δεν κρίνεται ως αποκλειστική, όπως εσφαλμένως διέλαβε στην προσβαλλόμενη διάταξή του ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών– στη συγκλίνουσα ασυνείδητη αμελή συμπεριφορά των εγκαλουμένων.
 

I. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 48 ΚΠΔ, ο εγκαλών μπορεί μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από την επίδοση της διάταξης του εισαγγελέα κατά τις παρ. 1 και 2 του προηγουμένου άρθρου να προσφύγει στον αρμόδιο εισαγγελέα εφετών κατά της διάταξης του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών. Η προθεσμία δεν παρεκτείνεται εξαιτίας της απόστασης. Για την προσφυγή συντάσσεται έκθεση από το γραμματέα της εισαγγελίας ή από το γραμματέα του πταισματοδικείου της κατοικίας ή της διαμονής του προσφεύγοντος, που τη διαβιβάζει στο γραμματέα της εισαγγελίας. Υπονοείται ότι για την έναρξη της κατ' άρθρο 48 ΚΠΔ προθεσμίας πρέπει η επίδοση της κατ' άρθρο 47 ΚΠΔ απορριπτικής διάταξης του εισαγγελέα πλημμελειοδικών στον εγκαλούντα να είναι έγκυρη [βλ. Σεβαστίδη Χ., Κώδικας Ποινικής Δικονομίας Ερμηνεία κατ' άρθρο (άρθρα 1-95), έκδ. 2011, σελ. 525 και επ. και εντεύθεν παραπομπές σε ΔιατΕισΕφΠατρ (Π. Καίσαρη) 11/1993, ΠοινΧρ ΜΓ΄, 1993, 740, Π. Καίσαρη, άρθρο 48, σελ. 447 και 449, Α. Παπαδαμάκη, σελ. 246, Μ. Παπαδογιάννη, άρθρο 48, σελ. 110, Α. Στάικο, άρθρο 48, σελ. 168]. Κατά συνέπεια, σε περίπτωση ακυρότητας της επίδοσης, για τους λόγους που αναφέρονται στις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 154 παρ. 2, 155-157, 159 και 165, η 15νθήμερη ανατρεπτική προθεσμία της προμνησθείσης διατάξεως, δεν αφετηριάζεται, καθόσον δεν μπορεί να γίνει λόγος για εκπρόθεσμη άσκηση της προσφυγής, νοουμένου εντεύθεν ότι η τοιαύτη άσκηση της προσφυγής του άρθρου 48 ΚΠΔ λογίζεται ως εμπροθέσμως ασκηθείσα (ΔιατΕισΕφΘεσ 112/1985 Αρμ 1988, 477). Αν ο εισαγγελέας εφετών δεχθεί την προσφυγή, εφαρμόζεται αναλόγως το τελευταίο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 43, κατά το οποίο ο εισαγγελέας εφετών έχει δικαίωμα: α) στην περίπτωση της πρώτης παραγράφου να παραγγείλει προκαταρκτική εξέταση από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών, αν πρόκειται για κακούργημα ή για πλημμέλημα αρμοδιότητας του τριμελούς πλημμελειοδικείου ή να κινηθεί η ποινική δίωξη για τα λοιπά εγκλήματα και β) στην περίπτωση της δευτέρας παραγράφου να παραγγείλει να κινηθεί η ποινική δίωξη. Η προσφυγή αυτή αποτελεί οιονεί ένδικο μέσο και κατά συνέπεια εφαρμόζονται αναλογικά οι διατάξεις περί ενδίκων μέσων του ΚΠΔ (ΑΠ Ολ 1345/1988  ΠοινΧρ ΛΘ΄, 311, ΑΠ 869/2001 ΠραξΛογΠΔ 2001, 182, ΕισΕφΠατρ 11/1993 ΠοινΧρ ΜΓ΄, 740).
 

II. Η υπό κρίση προσφυγή τυγχάνει μεν εκπρόθεσμη, καθόσον ασκήθηκε εκτός της υπό του νόμου οριζόμενης προθεσμίας, πλην δε, ως συνάγεται από το με ημερομηνία 18.3.2011 συν/νου αποδεικτικού επιδόσεως της επιμελήτριας της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Μ.Α., σε εκτέλεση των αντίστοιχων από 17.2.2011 και 9.3.2011 παραγγελιών του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά (βλ. αυτές, συν/νες), η προσβαλλόμενη διάταξη του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά δεν επιδόθηκε στην εγκαλούσα εγκύρως, ήτοι στον τόπο της ως άνω κατοικίας της Αχαρνές Αττικής (οδός … αρ. …), (η αναφερόμενη στη λήψη της ενόρκου καταθέσεως της διεύθυνση επί της ιδίας οδού και στον οικοδομικό αριθμό 11, αντί του ορθού 2, εγένετο προφανώς από παραδρομή ή λόγω συγχύσεως της εγκαλούσης), αλλά αντί αυτού επιδόθηκε εσφαλμένως στη διεύθυνση κατοικίας της εκτελεσάσης κατά την εξέταση της, ως μάρτυρα, χρέη διερμηνέως A.S., ήτοι στην Νέα Ιωνία Αττικής και επί της οδού … αρ. …, με την οποία αυτή (εγκαλούσα) δεν είχε καμία απολύτως σχέση. Κατά συνέπεια η 15νθήμερη ανατρεπτική προθεσμία της προμνησθείσης διατάξεως, δεν αφετεριάσθη, οπότε η υπό κρίση ένδικη προσφυγή λογίζεται ως εμπροθέσμως ασκηθείσα. Περαιτέρω, η υπό κρίση ένδικη προσφυγή τυγχάνει αφενός νομότυπη, αφού ασκήθηκε διά της εχούσης, πληρεξουσιότητα προς τούτο, δυνάμει της από 30.9.2011 εξουσιοδοτήσεως, με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής της από έτερο δικηγόρο, Δικηγόρου του ΔΣ Αθηνών, της εγκαλούσας Ε.Π., ενώπιον της Γραμματέα της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Πειραιά, η σχετική έκθεση περιέχει τα κατά νόμο στοιχεία, όπως και λόγους προσφυγής, πρόδηλο δε τυγχάνει και το έννομο συμφέρον της προσφεύγουσας προς άσκηση αυτής, αφού διώκει την κίνηση της ποινικής δίωξης κατά των εγκαλούμενων με βάση την έγκλησή της, και, αφετέρου παραδεκτή καθόσον επιτρέπεται στην εγκαλούσα, της οποίας η έγκληση απορρίφθηκε από τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών κατ' άρθρο 47 ΚΠΔ, η προσφυγή ενώπιον του Εισαγγελέα Εφετών κατά της απορριπτικής διάταξης εκείνου (άρθρα 48, 463, 465 παρ. 1, 474 παρ. 1, 2 ΚΠΔ, εκ των οποίων, η μεν πρώτη διάταξη εφαρμόζεται ευθέως, οι δε λοιπές αναλογικά και επί προσφυγών, ως η κρινόμενη, που θεωρείται ως οιονεί ένδικο μέσο). Συνεπώς πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί περαιτέρω κατ' ουσία.
 

III. Από την προκαταρκτική εξέταση που ενεργήθηκε και την προηγηθείσα αυτής αστυνομική προανάκριση, κατ' άρθρο 243 ΚΠΔ, και ειδικότερα από την επέχουσα θέση εγκλήσεως, κατά την έννοια του άρθρου 47 ΚΠΔ, ένορκη κατάθεση της προσφεύγουσας, από την υπ' αριθ. 57/2011 προσφυγή της τελευταίας, την κατάθεση της μάρτυρα Μ.Ε., (πλην εκείνων των 1ου (Κ.Μ.) και του 2ου (Ι.Φ.) (νυν εγκαλουμένων), οι οποίες τίθενται στο αρχείο της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Πειραιώς, και δέον να μη ληφθούν υπόψη κατ' άρθρο 31 παρ. 2 ΚΠΔ) όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα της δικογραφίας, σε συνδυασμό με τις από 5.7.2010 και 1.5.2010 χωρίς όρκο καταθέσεις των ως άνω εγκαλουμένων, κατά την ανωτέρω σειρά, προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο αποθανών B.A.J., την 13.10.2009 και περί ώρα 13.28, εποχούμενος δικύκλου μοτ/τας με αριθ. κυκλ. ..., έβαινε επί της δεξιάς λωρίδος του ρεύματος πορείας της οδού Πειραιώς (στο ύψος του οικοδομικού αριθμού 167), (παράδρομος Κηφισού) στην περιοχή του Α.Ι.Ρέντη, με κατεύθυνση από Αθήνα προς Πειραιά, ενώ συγχρόνως έμπροσθεν αυτού, κινούντο προπορευόμενοι ομορρόπως και παραλλήλως επί της ιδίας οδού προς την αυτή κατεύθυνση, οι ως άνω εγκαλούμενοι, οδηγώντας ο μεν (Κ.Μ. το υπ' αριθ. κυκλ. … ΔΧΦ αυτοκίνητο (ρυμουλκό μετά ρυμουλκουμένου), ο δε 2ος (Ι.Φ.) το υπ' αριθ. κυκλ. … ΙΧΦ αυτοκίνητο, καταλαμβάνοντας αντιστοίχως ο 1ος την αριστερή λωρίδα του ιδίου ρεύματος πορείας τους και ο 2ος τη δεξιά. Περαιτέρω, και όσον αφορά: 1) τις επικρατούσες συνθήκες κυκλοφορίας, αυτές ήσαν από απόψεως: α) κυκλοφορίας οχημάτων «πυκνή», β) κυκλοφορίας πεζών «αραιή», γ) καιρικών συνθηκών «συννεφιά», 2) τα χαρακτηριστικά της οδού αυτά ήσαν από απόψεως: α) πλάτους οδοστρώματος «10μ», β) αριθμού λωρίδων κυκλοφορίας«3», γ) είδους οδοστρώματος «άσφαλτος», δ) κατάστασης της οδού «υγρά», γ) συνθήκες φωτισμού «ημέρα» (βλ. την από 13.10.2009 έκθεση αυτοψίας συν/νη). Προ της διασταυρώσεως του ως άνω θανόντος με την Λεωφόρο Κηφισού, αυτός, αφού προσπέρασε επιτυχώς, το όχημα (υπ' αριθ. κυκλ. … δίκυκλη μοτ/τα) της αυτόπτου μάρτυρος Μ.Ε. (βλ. την από 13.10.2009 ένορκη κατάθεσή της, συν/νη), επιχείρησε επιτρεπτώς μεν αλλά υπό εξαιρετικώς δύσκολες συνθήκες να προσπεράσει και το εκ δεξιών του βαίνων 2ο ΙΧΦ αυτ/το του 2ου εγκαλουμένου, πλην όμως αιφνιδιασθείς από την άνευ προειδοποιήσεως αλλαγή προς τα δεξιά της κατεύθυνσης, που επιχείρησε ταυτόχρονα με αυτόν και ο οδηγός του τελευταίου 2ος εγκαλούμενος (Ι.Φ.), ο οποίος, πέραν το ότι πιθανόν να «άνοιξε» προς τα αριστερά το όχημά του για «να τον πάρει» η κάθετη προς τη πορεία του δεξιά στροφή (βλ. χωρίς όρκο εξέτασή του, συν/νη), κατά παράβαση βεβαίως της διατάξεως της παρ. 1 του άρθρου 21 ΚΟΚ, δευτερευόντως αν και αντελήφθη εξ ικανής αποστάσεως την πρόθεση του θανόντος, να επιχειρήσει την ως άνω προσπέλαση του οχήματός του, δεν ενήργησε –ως ώφειλε εκ των συνδυασμένων διατάξεων του α΄ εδαφίου της παρ. 7 του άρθρου 17 και της παρ. 4 του άρθρου 21 του ΚΟΚ– να τον διευκολύνει είτε κινούμενος προς το δεξιό άκρο του οδοστρώματος, είτε με τη μείωση της ταχύτητας του οχήματός του, αλλά αδιαφορώντας παντελώς κατά παράβαση της διατάξεως του α΄ εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 12 ΚΟΚ προχώρησε απερίσκεπτα, με αποτέλεσμα παρά τον αποφευκτικό προς τα αριστερά ελιγμό του θανόντος, αυτός απώλεσε την ισορροπία του, και, αφού αρχικώς προσέκρουσε με τη δεξιά του πλευρά στην αριστερή πλευρά του ΙΧΦ οχήματος, ακολούθως εσύρθη επί του οδοστρώματος διαγωνίως προς τα αριστερά σε μήκος 5μ. αφήνοντας σε αυτό χαραγές και αποξέσεις (βλ. πρόχειρο σχεδιάγραμμα, συν/νο), με άμεσο εν συνεχεία επακόλουθο την παράσυρσή του από το 1ο όχημα [ΔΧΦ αυτοκίνητο (ρυμουλκό μετά ρυμουλκουμένου)], ο οδηγός του οποίου (1ος εγκαλούμενος Κ.Μ.), ωστόσο, αν και αντελήφθη εξ ικανής αποστάσεως τι ακριβώς είχε προηγηθεί, δεν ενήργησε -ως ώφειλε εκ της διατάξεως του α΄ εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 12 ΚΟΚ, να αποφύγει οποιαδήποτε συμπεριφορά που ήταν ενδεχόμενο να εκθέσει σε κίνδυνο πρόσωπα, ως εν προκειμένω, επιβραδύνοντας την κίνηση του οχήματός του, ενόψει και της λανθασμένης θέσεως στην οποία ήδη κινείτο, κατά παράβαση των συνδυασμένων διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 16 και της παρ. 10 του άρθρου 17 ΚΟΚ, και την εντεύθεν καταπλάκωσή του από αυτό, συνεπεία της οποίας επήλθεν αμέσως ο θάνατός του, ο οποίος οφείλεται πρωτίστως –ανεξαρτήτως της υπαιτιότητος του θανόντος, η οποία σε καμία περίπτωση δεν κρίνεται ως αποκλειστική, ως εσφαλμένως διέλαβε στην προσβαλλομένη διάταξή του ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών– στην ως άνω συγκλίνουσα ασυνείδητη αμελή συμπεριφορά ανωτέρων των εγκαλουμένων.
 

IV. Επομένως, όπως συνάγεται από τα εκτεθέντα, ουχί ορθώς, ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Πειραιά, απέρριψε με την ως άνω υπ' αριθ. 103 από 15.1.2011 προσβληθείσα διάταξή του, σύμφωνα με το άρθρο 47 ΚΠΔ για λόγους ουσίας την έγκληση του προσφεύγοντος. Κατ' ακολουθίαν πρέπει, η κρινόμενη προσφυγή να γίνει δεκτή και κατ' ουσία, να εξαφανισθεί η προσβαλλόμενη διάταξη και να παραγγελθεί ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Πειραιά, να ασκήσει ποινική δίωξη κατά των ως άνω εγκαλουμένων: 1) Κ.Μ., γεν. το 1975 στον Πειραιά, κατ. Νίκαιας Αττικής (οδός … αρ. …), και, 2) Ι.Φ., γεν. το 1969, στην Αθήνα, κατ. Νίκαιας Αττικής (οδός … αρ. …), για την πλημ/κή πράξη της, εξ αμελείας ανθρωποκτονίας, παρ' υπόχρεων (άρθρα 1, 12, 14, 26 παρ. 1β΄, 28, 51, 53 και 302 παρ. 1 ΠΚ σε συνδυασμό με άρθρο 12 παρ. 1α΄, 16 παρ. 1, 17 παρ. 7α΄, και 21 παρ. παρ. 1, 4 του ΚΟΚ), η οποία φέρεται να επισυνέβη την 13.10.2009 στον Α.Ι. Ρέντη Αττικής.
 

Για τους λόγους αυτούς

Ι. Δεχόμαστε τυπικά και κατ' ουσία την υπ' αριθ. 57 από 4.10.2011 προσφυγή της εγκαλούσης (επ.) E. (ov.) R., χήρας B.A.J., γεν. στις 26.6.1976 στο Πακιστάν, κατ. Αχαρνών Αττικής (οδός … αρ. …), ενεργούσης το μεν ατομικώς, το δε, υπό την ιδιότητά της, ως εχούσης τη γονική μέριμνα και επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της: α) A.K., γεν. στις 21.10.2003, και, β) S.A., γεν. στις 4.4.2005, συζύγου και τέκνων, αντιστοίχως, του θανόντος συνεπεία τροχαίου ατυχήματος την 13.10.2009 στον Α.Ι. Ρέντη Αττικής, συζύγου της πρώτης και πατρός των δυο τελευταίων, αντιστοίχως επίσης, B.A.J., γεν. στις 14.8.1976 στο Πακιστάν, κατ. ομοίως ως άνω, κατά της υπ' αριθ. 103 από 15.01.2011 Διατάξεως του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά, με την οποία απορρίφθηκε, κατ' άρθρο 47 ΚΠΔ, η, από 16.10.2009, επέχουσα θέση εγκλήσεως, ένορκη κατάθεση της πρώτης εξ αυτών, κατά των: 1) Κ.Μ., γεν. το 1975 στον Πειραιά, κατ. Νίκαιας Αττικής (οδός … αρ. …), και, 2) Ι.Φ., γεν. το 1969, στην Αθήνα, κατ. Νίκαιας Αττικής (οδός … αρ. …), για την πλημ/κή πράξη της, εξ αμελείας ανθρωποκτονίας, παρ' υποχρέων (άρθρα 1, 12, 14, 26 παρ. 1β΄, 28, 51, 53 και 302 παρ. 1 ΠΚ σε συνδυασμό με άρθρο 12 παρ. 1α΄, 16 παρ. 1, 17 παρ. 7α΄, και 21 παρ. 1, 4 του ΚΟΚ), η οποία φέρεται να επισυνέβη την 13.10.2009 στον Α.Ι. Ρέντη Αττικής.

ΙΙ. Εξαφανίζουμε την υπ' αριθ. 103 από 15.1.2011 Διάταξη του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά,

ΙΙΙ. Παραγγέλλουμε τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά, να ασκήσει ποινική δίωξη εναντίον ως άνω εγκαλουμένων: 1) Κ.Μ., γεν. το 1975 στον Πειραιά, κατ. Νίκαιας Αττικής (οδός … αρ. …), και, 2) Ι.Φ., γεν. το 1969, στην Αθήνα, κατ. Νίκαιας Αττικής (οδός … αρ. …), για την πλημ/τική πράξη της, εξ αμελείας ανθρωποκτονίας, παρ' υποχρέων (άρθρα 1, 12, 14, 26 παρ. 1β΄, 28, 51, 53 και 302 παρ. 1 ΠΚ σε συνδυασμό με άρθρο 12 παρ. 1α΄, 16 παρ. 1, 17 παρ. 7α΄, και 21 παρ. 1, 4 του ΚΟΚ), η οποία φέρεται να επισυνέβη την 13.10.2009 στον Α.I. Ρέντη Αττικής.
 

Ο Αντεισαγγελέας Εφετών Πειραιά,
Κωνσταντίνος Σοφουλάκης
 

(ΠΗΓΗ: www.nbonline.gr)