Πηγή: EφΑΔ 6/2013, 569 – Αναδημοσίευση από: http://www.nb.org/blog/?p=5774
ΕιρΕλευσ 23/2012 [Ρύθμιση μηδενικών μηνιαίων καταβολών - Ορισμός εκκαθαριστή για ρευστοποίηση περιουσίας της αιτούσας, με εξαίρεση της κύριας κατοικίας της]
Διατάξεις: άρθρα 224, 741 επ. ΚΠολΔ, 1, 4, 5, 6 [παρ. 3], 8, 9, 11 Ν 3869/2010
[...] Με την κρινόμενη πρώτη αίτηση η αιτούσα εκθέτει ότι έχει έλλειψη πτωχευτικής ικανότητος και ότι συγκρατοικεί με την κατάκοιτη μητέρα της την οποία φροντίζει και ότι βρίσκεται χωρίς δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπροθέσμων χρηματικών οφειλών της προς τις πιστώτριες τράπεζες που αναφέρονται στην περιεχόμενη στην αίτηση αναλυτική κατάσταση, ζητεί δε, αφού ληφθούν υπόψη τα εισοδήματά του και η περιουσιακή και οικογενειακή της κατάσταση, να γίνει ρύθμιση των χρεών του, με την εξαίρεση της πρώτης κατοικίας της, σύμφωνα με το υποβαλλόμενο σχέδιο διευθέτησης. Με το παραπάνω περιεχόμενο η αίτηση αρμόδια φέρεται για συζήτηση ενώπιον του δικαστηρίου αυτού της περιφέρειας της κατοικίας της αιτούσας κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας των άρθρων 741 επ. ΚΠολΔ (άρθρο 3 Ν 3869/2010). Για το παραδεκτό αυτής τηρήθηκε η προδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού (άρθρο 2 παρ. 2 Ν 3869/2010), ο οποίος απέτυχε, σύμφωνα με την από 4.5.2011 βεβαίωση της Ανεξάρτητης Αρχής του συνηγόρου του καταναλωτή Ε.Ζ. Επίσης προσκομίσθηκε η από 28.11.2011 υπεύθυνη δήλωση της αιτούσας για την ορθότητα και πληρότητα της κατάστασης της περιουσίας και των κάθε φύσης εισοδημάτων αυτής και της κατάστασης των πιστωτών της κατά κεφάλαιο και τόκους και τη μη ύπαρξη μεταβιβάσεως εμπραγμάτων δικαιωμάτων κατά την τελευταία τριετία. Επίσης η ένδικη αίτηση κατατέθηκε μέσα στην εξάμηνη προθεσμία του άρθρου 2 παρ. 1 Ν 3869/2010 από την αποτυχία του εξωδικαστικού συμβιβασμού μετά την εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση των μετεχουσών πιστωτριών και επίδοση σ’ αυτές των εγγράφων του άρθρου 5 παρ. 1 Ν 3869/2010 (βλ. τις υπ’ αρ. 4369Β/18.11.2011 και 4350Β/17.11.2011 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητού του Πρωτοδικείου Πειραιώς Κ.Ζ.). Περαιτέρω μετά από την αυτεπάγγελτη έρευνα του Δικαστηρίου, κατ’ άρθρο 13 παρ. 2 του ιδίου νόμου, στα τηρούμενα αρχεία, προέκυψε ότι δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση της αιτούσας για ρύθμιση των χρεών της στο Δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας και δεν έχει εκδοθεί απόφαση για ρύθμιση με απαλλαγή από τις οφειλές της, (βλ. σχετικές βεβαιώσεις των Γραμματέων του Δικαστηρίου αυτού και του Ειρηνοδικείου Αθηνών).
Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση οι μετέχουσες τραπεζικές εταιρίες-πιστώτριες ισχυρίσθηκαν ότι η αίτηση είναι αόριστη διότι δεν αναφέρεται σε αυτή τα πραγματικά περιστατικά από τα οποία να προκύπτει η μόνιμη αδυναμία πληρωμής των χρεών της αιτούσας, ακόμη διότι δεν μνημονεύει το κόστος διαβίωσης της ιδίας και της μητέρας της, δεν αναφέρεται αν η μητέρα της την συνδράμει οικονομικά και ποια είναι η σύνταξή της. Επίσης οι τραπεζικές εταιρίες ισχυρίζονται ότι η αίτηση δεν είναι απαράδεκτη διότι δεν αναφέρεται σε αυτή όλα τα περιστατικά στοιχεία της αιτούσας και συγκεκριμένα το ακίνητο επί της οδού … αρ. …, το οποίο αναφέρεται στη δήλωσή της έτους 2005. Οι ισχυρισμοί αυτοί δεν είναι βάσιμοι διότι ο νόμος δεν ορίζει το περιεχόμενο της αίτησης και του αιτήματος αυτής, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν 3869/2010, εφόσον σκοπός του οφειλέτη είναι η ρύθμιση των οφειλών του, αυτός δε ο σκοπός καθίσταται σαφής με την κρινόμενη αίτηση. Ακόμη η πρώτη μετέχουσα πιστώτρια EFG E. E. ΑΕ ισχυρίζεται ότι η αιτούσα ενήργησε με δολιότητα διότι ενώ γνώριζε ότι δεν έχει καθόλου περιουσιακά στοιχεία προέβαινε σε συνεχή δανεισμό υπερβαίνοντας το μέτρο και τη σύνεση του μέσου καταναλωτή. Ο ισχυρισμός αυτός τυγχάνει απορριπτέος ως αόριστος, διότι δεν νοείται δολιότητα του δανειολήπτη με μόνη την ανάληψη δανειακής υποχρεώσεως, της οποία η εξυπηρέτηση είναι επισφαλής, αλλά απαιτείται και η πρόκληση από τον ίδιο άγνοιας της επισφάλειας στους πιστωτές. Ειδικότερα δεν εξειδικεύονται οι συγκεκριμένες ενέργειες με τις οποίες η αιτούσα απέκρυψε από τους πιστωτές της την οικονομική της κατάσταση και το σύνολο των δανειακών της υποχρεώσεων, προκειμένου να τύχει περαιτέρω δανεισμού, δεδομένου ότι οι πιστώτριες τράπεζες έχουν τη δυνατότητα να εξακριβώσουν την οικονομική συμπεριφορά και τις λοιπές δανειακές υποχρεώσεις των υποψηφίων πελατών τους.
Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση η αιτούσα με δήλωσή της, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα πρακτικά αλλά και με τις προτάσεις της, συμπλήρωσε παραδεκτώς την αίτηση κατ’ άρθρο 741, 224 ΚΠολΔ εκθέτοντας ότι μετά το θάνατο της μητέρας της με την οποία συμβίωνε και με τη σύνταξη της οποίας βοηθείτο στην πληρωμή των οφειλών της, αυτή αδυνατεί πλέον να προβεί σε καταβολή μηνιαίων δόσεων στις πιστώτριες της και ζητεί την υπαγωγή της στη ρύθμιση του άρθρου 8 παρ. 5 του Ν 3869/2010. Έτσι όπως συμπληρώθηκε κρινόμενη αίτηση η περιλαμβάνει όλα τα απαιτούμενα από το άρθρο 1 παρ. 1 Ν 3869/2010 και είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 6 παρ. 3, 8, 9 και 11 του Ν 3869/2010, πρέπει δε να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, εφόσον δεν επιτεύχθηκε εξωδικαστικός συμβιβασμός μεταξύ της αιτούσας και των πιστωτριών τραπεζών.
Από την ένορκη εξέταση της μάρτυρος και την ανωμοτί εξέταση της διαδίκου, που περιέχονται στα ταυτάριθμα πρακτικά συζητήσεως της υποθέσεως και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν οι διάδικοι αποδείχθηκαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου τα εξής: Η αιτούσα γεννήθηκε το έτος 1952 και είναι χήρα του Δ.Σ., ο οποίος απεβίωσε το έτος 1995, απέκτησε δε από το γάμο της δύο άρρενα τέκνα, που γεννήθηκαν το έτος 1973 και το έτος 1977 και τα οποία δεν εξαρτώνται οικονομικά από αυτήν και έχουν δημιουργήσει έκτοτε δικές τους οικογένειες. Η αιτούσα κατά την χρονική περίοδο 1998-2002 εργαζόταν στην τότε Δημοτική Επιχείρηση του Δήμου Ελευσίνας, με σύμβαση έργου στα προγράμματα βοήθειας στο σπίτι ως οικογενειακή βοηθός, λόγω δε της επελθούσας αναπηρίας της, αναγκάσθηκε να αποσυρθεί από την εργασία της, από την οποία δε πληρώθηκε τα δεδουλευμένα ούτε παίρνει και σύνταξη λόγω ενσήμων. Η αιτούσα πάσχει από μικτού τύπου αισθητικοκινητική πολυνευροπάθεια (νόσο του still) στα κάτω άκρα, σύμφωνα με την από 29.3.2004 απόφαση της Υγειονομικής Επιτροπής της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δυτικής. Μοναδικό εισόδημα της αιτούσας είναι η σύνταξη χηρείας που λαμβάνει από το ΙΚΑ-ΕΤΕΑΜ ποσού 583,10 ευρώ, σύμφωνα με το φωτοτυπικό αντίγραφο του ενημερωτικού σημειώματος συντάξεων του ΙΚΑ που κατατίθεται στην Ε. ΤΡΑΠΕΖΑ για το μήνα Σεπτέμβριο 2010 και ποσού 578,89 ευρώ για το μήνα Μάρτιο 2012, το δε φορολογητέο εισόδημά της κατά το έτος 2009 ανέρχεται στο ποσό των 13.766,36 ευρώ και για το έτος 2011 στο ποσό των 7.483,32 ευρώ, σύμφωνα με τα αντίστοιχα εκκαθαριστικά σημειώματα του φόρου εισοδήματός της ΔΟΥ Ελευσίνας.
Το ποσό, που είναι αναγκαίο να δαπανά η αιτούσα μηνιαίως, για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών αυτής αφού συνυπολογισθούν και τα προβλήματα υγείας της, ένεκα των οποίων δηλώνει αναπηρία 67% (βλ. δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2011, πίνακας με αρ. 3), λαμβανομένων υπόψη και των αντικειμενικών συνθηκών διαβίωσης ενός ανθρώπου κατά τις παρούσες συνθήκες, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, ανέρχεται στο ποσό των 580,00 ευρώ, που αναλύεται ως εξής: διατροφή 300,00 ευρώ, λογαριασμοί ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ 100,00 ευρώ, ένδυση-υπόδηση 30,00 ευρώ, ιατρικά έξοδα 100,00 ευρώ. Στα περιουσιακά στοιχεία της αιτούσας περιλαμβάνονται 1) μία οικία, εμβαδού 77,00 τ.μ. μετά αποθήκης εμβαδού 40,00 τ.μ., πρόχειρα κατασκευασμένης και μετά του οικοπέδου της, εμβαδού 141,00 τ.μ., που βρίσκεται εντός σχεδίου της πόλεως του Δήμου Ελευσίνας επί της οδού … αρ. …, που περιήλθε σε αυτή δυνάμει του υπ’ αρ. 73254/1985 συμβολαίου γονικής παροχής του Συμβολαιογράφου Ελευσίνας Μ. Α., η εμπορική αξία της οποίας ανέρχεται σε 43.000,00 ευρώ, λόγω της παλαιότητας και των επισκευών που χρήζει, σύμφωνα με την από 25.5.2012 έκθεση εκτιμήσεως του Κ.Δ., μηχανικού. Το ακίνητο αυτό αποτελεί την κυρία κατοικία της αιτούσας η αξία του οποίου δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολόγητου ποσού για έγγαμο ή χήρο φορολογούμενο, όπως η αιτούσα. Επίσης η αιτούσα διαθέτει: 2) ένα αγρό στη Θέση Καταβόθρα Τανάγρας εκτάσεως 1.000,00 τ.μ., η εμπορική αξία του οποίου εκτιμάται σε 5.000,00 ευρώ και 3) το 1/2 εξ αδιαιρέτου σε ένα αγρό που βρίσκεται στη θέση Φούσκενα Τανάγρας εκτάσεως 6.000,00 τ.μ., η εμπορική αξία του οποίου εκτιμάται σε 9.000,00 ευρώ, οποία περιήλθαν σε αυτή δυνάμει του υπ’ αρ. …/1990 συμβολαίου γονικής παροχής του Συμβολαιογράφου Θηβών Γ.Γ. Στον πίνακα στοιχείων ακινήτων που έχει υποβάλει η αιτούσα για το έτος 2005 προς τη ΔΟΥ Ελευσίνας έχει καταχωρηθεί εκ λάθους το ποσοστό συνιδιοκτησίας 22% εξ αδιαιρέτου ενός οικοπέδου μετά της παλαιάς επ’ αυτού ισογείου οικίας επιφανείας 79,30 τ.μ. που βρίσκεται επί της οδού … αρ. … στην Ελευσίνα Αττικής, το οποίο όμως αυτό το έχει πωλήσει στην Β.Ρ. δυνάμει του υπ’ αρ. …/1998 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Ελευσίνας Α.Μ., απορριπτομένης έτσι ως αβάσιμης της ενστάσεως των μετεχουσών-πιστωτριών περί παραβάσεως του καθήκοντος αληθείας της αιτούσας κα περί ανειλικρινούς δηλώσεως αυτής. Πιστώτριες της αιτούσας είναι οι παρακάτω προς τις οποίες αυτή πριν από την κατάθεση της ένδικης αιτήσεως είχε αναλάβει τις εξής αντίστοιχα οφειλές: 1) EFG E. E. AE από σύμβαση πιστωτικής κάρτας με αρ. … απαίτηση ποσού 5.872,12 ευρώ, 2) Ε. ΤΡΑΠΕΖΑ από σύμβαση στεγαστικού δανείου με αρ. … απαίτηση ποσού 15.477,60 ευρώ προσημείωση υποθήκης επί του ακινήτου της 3) Ε. ΤΡΑΠΕΖΑ από καταναλωτικό δάνειο με αρ. … απαίτηση ποσού 6.095,13 ευρώ, 4) Ε. ΤΡΑΠΕΖΑ από σύμβαση καταναλωτικού δανείου απαίτηση ποσού 571,12 ευρώ. Το συνολικό δηλαδή ποσό των παραπάνω οφειλών της αιτούσας ανέρχεται στο ποσό των 28.015,97 ευρώ.
Η αιτούσα, λόγω της ανάγκης της να καταφύγει σε προσωπικό δανεισμό με τα παραπάνω στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια και πιστωτική κάρτα, για να αντιμετωπίσει τα έξοδα που προέκυψαν από τα πολλαπλά προβλήματα της υγείας της (καρδιοπάθεια, πνευμονική ανεπάρκεια), σύμφωνα με την κατάθεση της μάρτυρος αλλά και τα προβλήματα υγείας της μητέρας της, με την οποία συμβίωνε και από τη σύνταξη της οποίας, αυτή μπορούσε να εξυπηρετεί τις οφειλές της, μέχρι τον προ τριμήνου επισυμβάντα θάνατο αυτής, λαμβανομένης υπόψη της εισοδηματικής στενότητας αυτής, και της πλήρους αδυναμίας της για διαφοροποίηση των οικονομικών της δεδομένων χωρίς καμμία προοπτική βοήθειας από οιονδήποτε στο άμεσο μέλλον (τα τέκνα της έχουν δικές τους οικογένειες), έχει περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπροθέσμων οφειλών της δι’ ελαχίστου ακόμη ποσού, εφόσον σύμφωνα με τα ανωτέρω, το ποσό της μηνιαίας συντάξεως αυτής είναι 578,89 ευρώ και το αναγκαίο ποσό για τη διαβίωσή της είναι 580,00 ευρώ. Έτσι πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο ισχυρισμός των πιστωτριών της ότι δεν συντρέχει κάποιος ειδικός λόγος που την οδήγησε σε μόνιμη αδυναμία, εφόσον σύμφωνα και με την αιτιολογική έκθεση στο σχέδιο του νόμου «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων», οι παραπάνω αιτίες αποτέλεσαν παράγοντες που συνέβαλαν ανενόχλητα στην αυξανόμενη υπερχρέωση των νοικοκυριών και επομένως με την κρινόμενη αίτηση επιδιώκεται η βελτίωση της ποιότητας της ζωής της αιτούσας, γεγονός που συνάδει με το στόχο του εφαρμοζόμενου νόμου, που είναι η παραγωγική επαναδραστηριοποίηση των ανθρώπων που συγκροτούν αυτή την κοινωνία και δημιουργούν το μέλλον της, επανεντάσσοντας τον υπερχρεωμένο πολίτη στην οικονομική και κοινωνική ζωή με την επανάκτηση της οικονομικής του ελευθερίας την οποία συνεπάγεται η εξάλειψη των χρεών που αδυνατεί να αποπληρώσει (βλ. Κ. Βαμβακίδη, Σκοπός και φιλοσοφία των ρυθμίσεων του Ν 3869/2010, Σεμινάριο Εθνικής Σχολής Δικαστών της 29.3.2010) αλλά και βοηθώντας τον μεσήλικα απόμαχο της κοινωνίας να βιώσει μία αξιοπρεπή κοινωνική ζωή, που ένα κράτος δικαίου υπόσχεται στους πολίτες του.
Με βάση τα προλεχθέντα συντρέχουν στο πρόσωπο της αιτούσας οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή της στη ρύθμιση του Ν 3869/2010 και ειδικότερα αυτή των άρθρων 8 παρ. 5, για τον προσδιορισμό μηδενικών καταβολών από την αιτούσα, χωρίς όμως να εκκαθαρίζεται οριστικώς το θέμα της απαλλαγής αυτής από τα χρέη της, δοθέντος ότι απαιτείται από τις πιστώτριες τράπεζες ο έλεγχος μήπως μέσα στο διάστημα αυτό αλλάξουν τα περιουσιακά στοιχεία της οφειλέτιδας-αιτούσας και τα τυχόν εισοδήματά της, που θα δικαιολογήσουν νέο προσδιορισμό του ύψους των καταβολών (Αθ. Κρητικού, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, έκδ. 2012, άρθρο 8). Συνεπώς το Δικαστήριο πρέπει, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 8 παρ. 2 και 5 του Ν 3869/2010 να προβεί σε ρύθμιση μηδενικών μηνιαίων καταβολών από τα εισοδήματα της αιτούσας και επειδή, δεν πιθανολογείται ουδεμία βελτίωση των εισοδημάτων της (αύξηση συντάξεως, ανεύρεση εργασίας), αντιθέτως τα οικονομικά στοιχεία αυτής είναι πλήρως δυσοίωνα λόγω του προβλήματος υγείας της με 67% αναπηρία, το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν δικαιολογείται η τροποποίηση της προκειμένης αποφάσεως ούτε μετά την παρέλευση του πενταμήνου και γι’ αυτό δεν ορίζει νέα δικάσιμο μετά την παρέλευση του χρονικού διαστήματος αυτού, αφιεμένης της δυνατότητας ταύτης, μετά την άσκηση του, κατά τα ως άνω λεχθέντα, ελέγχου των περιουσιακών στοιχείων αυτής στους δανειστές της. Σύμφωνα όμως με τη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 3 Ν 3869/2010 η αιτούσα είναι υποχρεωμένη κάθε αξιόλογη βελτίωση των εισοδημάτων ή των περιουσιακών της στοιχείων να γνωστοποιεί στη γραμματεία του δικαστηρίου τούτου ώστε να ενημερώνεται ο φάκελος της, που τηρείται σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 4 και για τη δυνατότητα εφαρμογής της ρύθμισης της παρ. 4 του άρθρου 8 του ιδίου νόμου.
Στη συνέχεια όμως, εφόσον υπάρχει ρευστοποιήσιμη περιουσία της αιτούσας, και συγκεκριμένα 1) ένας αγρός της Θέση Καταβόθρα Τανάγρας εκτάσεως 1.000,00 τ.μ., και 2) το ½ εξ αδιαιρέτου σε ένα αγρό που βρίσκεται στη θέση Φούσκενα Τανάγρας εκτάσεως 6.000,00 τ.μ., η εμπορική αξία των οποίων εκτιμάται αντίστοιχα σε 5.000,00 ευρώ και 9.000,00 ευρώ, όπως συνομολογεί η ίδια, η εκποίηση των οποίων κρίνεται απαραίτητη για την ικανοποίηση των πιστωτών αυτής και δοθέντος ότι η αιτούσα, δια των προτάσεών της, υπέβαλε πρόταση εκκαθάρισης ζητώντας να εξαιρεθεί από την εκποίηση η ως άνω περιγραφομένη κύρια κατοικία της, θα ορισθεί εκκαθαριστής για την κατά το άρθρο 9 παρ. 1 του Ν 3869/2010, εκποίηση της ρευστοποιήσιμης περιουσίας της αιτούσας, προκειμένου να εξαιρεθεί από την εκποίηση η κυρία κατοικία αυτής. Η πιο πάνω ρύθμιση του άρθρου 9 παρ. 1 του Ν 3869/2010, κρίνεται ότι, ενόψει και της πιο πάνω εμπορικής αξίας των ακινήτων της αιτούσας, μπορεί να αποφέρει αξιόλογο τίμημα για την εν μέρει ικανοποίηση των πιστωτών της και θα λειτουργήσει αυτοτελώς. Για το σκοπό αυτό πρέπει να ορισθεί εκκαθαριστής από τον κατάλογο των πραγματογνωμόνων τον προβλεπόμενο στο άρθρο 371 ΚΠολΔ, κατά το διατακτικό, το έργο του οποίου θα συνίσταται πέραν των προβλεπομένων από το νόμο γενικών καθηκόντων άρθρο 9 παρ. 1 εδ. 3 Ν 3869/2010) στην εκποίηση των παραπάνω περιουσιακών στοιχείων της αιτούσας υπό τις παρακάτω διατυπώσεις. Τα ακίνητα θα εκποιηθούν σε δημόσιο πλειστηριασμό ενώπιον συμβολαιογράφου με τιμή πρώτης προσφοράς ανερχομένη στην αντικειμενική αξία αυτών, η οποία όπως προαναφέρθηκε, για μεν το πρώτο ακίνητο ανέρχεται στο ποσό των 5.000,00 ευρώ για δε το δεύτερο ακίνητο στο ποσό των 9.000,00 ευρώ. Ο πλειστηριασμός θα διενεργηθεί εντός έξι μηνών από την αποδοχή του διορισμού του εκκαθαριστή και μετά από πρόσκληση κάθε ενδιαφερομένου που θα δημοσιευθεί σε ημερήσια εφημερίδα του τόπου της τοποθεσίας των ακινήτων και στο Δελτίο Δικαστικών Δημοσιεύσεων του Ταμείου Νομικών 20 ημέρες πριν από την ημερομηνία του πλειστηριασμού. Η δημοσίευση θα περιέχει την αιτία της εκποίησης, σύντομη περιγραφή των εκπλειστηριαζομένων, την τιμή πρώτης προσφοράς και τον χρόνο και τον τόπο του πλειστηριασμού. Κατόπιν το εισπραχθησόμενο ποσό θα κατανεμηθεί στις πιστώτριες σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 2 του Ν 3869/2010, με προνομιακή ικανοποίηση των πιστωτριών που έχουν εμπράγματη ασφάλεια στην εξαιρούμενη κυρία κατοικία της αιτούσας και η σύμμετρη ικανοποίηση των ανέγγυων πιστωτριών αυτής. Ακόμη στον εκκαθαριστή αυτόν θα ανατεθεί το έργο της έγγραφης ενημέρωσης αμέσως μετά την ολοκλήρωση της διανομής του προϊόντος της εκποίησης της αιτούσας και των πιο πάνω τραπεζών για το ακριβές υπόλοιπο των οφειλών της προς κάθε μία από αυτές. Η παραπάνω ρύθμιση δεν θα συνδυασθεί με καμία άλλη, εφόσον σύμφωνα με τα ανωτέρω λεχθέντα, λόγω εξαιρετικών περιστάσεων είναι ανεπαρκές το εισόδημα της αιτούσας για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών αυτής.
Κατά συνέπεια πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση, όπως συμπληρώθηκε, ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη και να ρυθμιστούν τα χρέη της αιτούσας με σκοπό την απαλλαγή της με την τήρηση των όρων της ρύθμισης, εξαιρουμένης της εκποίησης της κύριας κατοικίας της, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 6 του Ν 3869/2010. [...]
Πηγή: EφΑΔ 6/2013, 569 – Αναδημοσίευση από: http://www.nb.org/blog/?p=5774