ΕιρΘεσ 2045/2013: Υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα. Προϋποθέσεις έκπτωσης οφειλέτη από τις συνέπειες υπαγωγής στις ρυθμίσεις του ν. 3869/2010. Επίκληση, από τον οφειλέτη, ύπαρξης σπουδαίων λόγων.
(...) Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου11 § 2 ν. 3869/2010, σε περίπτωση που ο οφειλέτης καθυστερεί την εκπλήρωση των υποχρεώσεων από τη ρύθμιση οφειλών για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών ή δυστροπεί επανειλημμένα στην τήρηση της ρύθμισης, το δικαστήριο διατάζει την έκπτωση του οφειλέτη από τη ρύθμιση μετά από αίτηση θιγόμενου πιστωτή που κατατίθεται το αργότερο μέσα σε τέσσερις μήνες από τη δημιουργία του λόγου έκπτωσης. Προϋποθέσεις για να κηρυχθεί ο οφειλέτης έκπτωτος είναι οι παρακάτω: Α) Να καθυστερεί την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του από τη ρύθμιση οφειλών του για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών. Ήτοι απαιτεί περισσότερες από τρείς μηνιαίες διαδοχικές καθυστερήσεις. Β) Στον νόμο δεν αναφέρεται κάτι σχετικό με το αν η καθυστέρηση εκπληρώσεως της υποχρεώσεως πρέπει να οφείλεται σε υπαιτιότητα ή όχι του οφειλέτη.
Βεβαίως κατ’ αρχήν αδυναμία παροχής επί χρηματικής οφειλής δεν νοείται. Όμως εν προκειμένω για την αποφυγή της δυσμενούς κυρώσεως της εκπτώσεως πρέπει να γίνει δεκτό ότι η τελευταία δεν πρέπει να επέρχεται, όταν η καθυστέρηση της πληρωμής οφείλεται σε σοβαρούς λόγους που αφορούν το πρόσωπο του οφειλέτη ή μέλους της οικογενείας του. Γ) Επανειλημμένη δυστροπία στην τήρηση της ρυθμίσεως που όρισε το δικαστήριο. Αν συντρέξει κάποια επαρκής προϋπόθεση από τις οριζόμενες στον νόμο, ανοίγεται η διαδικασία ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου, που είναι το Ειρηνοδικείο κατά το άρθρο 3 του νόμου, για να κηρύξει τον οφειλέτη έκπτωτο. Ο οφειλέτης κατά το διάστημα εκπληρώσεως των υποχρεώσεών του διατηρεί την προσδοκία, ότι θα φανεί συνεπής ως προς αυτές και έτσι θα φθάσει στο σημείο να υποβάλει στο αρμόδιο δικαστήριο την κατά την § 1 του άρθρου 11 του νόμου αίτηση για την πιστοποίηση της απαλλαγής του από τα υπόλοιπα των χρεών. Κήρυξη, επομένως, του οφειλέτη έκπτωτου στο πλαίσιο της § 2 του άρθρου 11 του νόμου σημαίνει από στέρηση του οφειλέτη από την παραπάνω προσδοκία.
Αν συντρέξει προβλεπόμενη στον νόμο περίπτωση το δικαστήριο απαγγέλει την έκπτωση. Η απόφαση αναγνωρίζει την συνδρομή του λόγου, που επάγεται την έκπτωση, όμως πρέπει να θεωρηθεί διαπλαστική με αναδρομική ενέργεια. Συνεπώς, η έκπτωση ανατρέπει τις ουσιαστικού δικαίου συνέπειες υπαγωγής στον 3869/2010. Οι απαιτήσεις των πιστωτών αρχίζουν να παράγουν τη συμβατική ή εκ του νόμου τοκοφορία αλλά και ανατοκισμό, όπως θα συνέβαινε αν δεν είχε κατατεθεί η αίτηση.(Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, Α. Κρητικός, σ. 250 επ.). Ακολούθως η κατάθεση της αίτησης θα οδηγήσει σε προσδιορισμό δικασίμου, την οποία τα μέρη θα κληθούν να αποδείξουν τους ισχυρισμούς τους. Η αίτηση αυτή πρέπει να επιδοθεί με βάση το συμπληρωματικώς εφαρμοζόμενο άρθρο 758 ΚΠολΔ και κατά το πνεύμα του άρθρου 5 § 1 του ν. 3869/2010 σε όλους τους πιστωτές και φυσικά στον οφειλέτη. Με αυτήν την επίδοση καθίστανται διάδικοι τα μέρη και ο οφειλέτης θα κληθεί να αποδείξει, ότι δεν έλαβε χώρα η παράλειψη πληρωμών ή δεν έγινε με δική του υπαιτιότητα (Ιάκωβος Βενιέρης/Θεόδωρος Κατσάς, Εφαρμογή του ν. 869/2010, σ. 352).
Με την υπό κρίση αίτηση η αιτούσα πιστώτρια με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ EUROBANK ERGASIAS ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» ζητεί να κηρυχθεί έκπτωτη η καθ’ ης οφειλέτιδά της από την ρύθμιση των οφειλών της, σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 2967/2012 απόφαση του παρόντος δικαστηρίου και την επαναφορά των απαιτήσεων της, και όλων των μετεχουσών στην ρύθμιση πιστωτριών, στην κατάσταση στην οποία βρισκόταν προ της υποβολής της αιτήσεως της καθ’ ης, και τέλος ζητεί να καταδικασθεί η καθ’ ης στην δικαστική της δαπάνη.
Η κατ’ αυτό το περιεχόμενο αίτηση παραδεκτά ασκείται εντός της προθεσμίας του άρθρου (11 § 2 ν. 3869/2010) αρμοδίως δε καθ’ ύλην και κατά τόπον φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου (αρθρ. 3 του ν. 3869/2010) κατά την εκούσια δικαιοδοσία και είναι νόμιμη. Στηρίζεται στη διάταξη του άρθρου 11 § 2 ν. 3869/2010, ως και στην διάταξη του άρθρου 746 ΚΠολΔ και πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Η καθ’ ης η έκπτωση με δήλωση του πληρεξουσίου της δικηγόρου που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα πρακτικά και ανέπτυξε πληρέστερα με τις νομότυπα κατατεθείσες προτάσεις της, και την δικαιική υπαγωγή των ισχυρισμών της αυτών, ισχυρίσθηκε ότι η υπερημερία της αυτή οφείλεται σε σπουδαίους λόγους ήτοι γεγονός για το οποίο δεν υπέχει ευθύνης. Ο παραπάνω ισχυρισμός της καθ’ ης αποτελεί ένσταση, θεμελιούμενη στη διάταξη του άρθρου 342 ΑΚ, σημειώνεται βέβαια ότι κατ’ αρχήν αδυναμία παροχής επί χρηματικής οφειλής δεν νοείται, όμως εν προκειμένω για την αποφυγή της δυσμενούς κυρώσεως της εκπτώσεως πρέπει να γίνει δεκτό ότι η τελευταία δεν πρέπει να επέρχεται, όταν η καθυστέρηση της πληρωμής οφείλεται σε σοβαρούς λόγους που αφορούν το πρόσωπο του οφειλέτη ή μέλους της οικογενείας του που τον αναγκάζουν να διαθέσει χρήματα και χρόνο και δεν του επιτρέπουν να ενεργήσει ταχέως ούτε να επιδιώξει τροποποίηση των μηνιαίων καταβολών κατά χρόνο και ποσόν (Α. Κρητικό, ό.π., σ. 250).
Από την εκτίμηση της ενόρκου καταθέσεως της μάρτυρος απόδειξης στο ακροατήριο που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δίκης, από τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν ,ως και από τις ομολογίες που συνάγονται από τις έγραφες προτάσεις τους αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Επί της με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως 2903/2.3.2011 αιτήσεως της καθ’ ης, μεταξύ αυτής και των καθ’ ων στην δίκη πιστωτριών της, για ρύθμιση των οφειλών της προς αυτές, συνολικού ύψους 237.296,99 ευρώ, εκδόθηκε η με αριθμό 2967/2012 απόφαση του παρόντος δικαστηρίου, ρυθμίζοντας τις οφειλές της αιτούσας και με τετραετείς καταβολές, κατ’ άρθρο 8 § 2 του ν. 3869/2010. Ειδικότερα ορίσθηκε η υποχρέωσή της, για μηνιαίες κατα-βολές συνολικού ποσού 300 ευρώ, συμμέτρως κατανεμόμενου του ποσού αυτού, προς τους πιστωτές της ως κάτωθι: 1) προς την πιστώτρια «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ» ποσού 6,68 ευρώ, 2) στην τράπεζα «ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ», ποσού 24,85 ευρώ 3) στην τράπεζα «EUROBANK ERGASIAS» νυν αιτούσα, ποσού 268,47 ευρώ.
Οι παραπάνω επί τετραετία δόσεις, ορίσθηκε ότι θα αρχίζουν την 1η ημέρα του πρώτου μήνα μετά την κοινοποίηση προς την αιτούσα της εν λόγω απόφασης. Ακολούθως αποδεικνύεται ότι η αιτούσα πιστώτρια επέδωσε στην νυν καθ’ ης την προειρημένη δικαστική απόφαση περί ρυθμίσεως των οφειλών της και η καθ’ ης δεν πραγματοποίησε καμία καταβολή για περισσότερους από τρείς συνεχείς μήνες ήτοι τους μήνες Αύγουστο, Σεπτέμβριο, Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο έτους 2012. Ήτοι δηλαδή πληρούται η τυπική και ουσιαστική προϋπόθεση, για την έκπτωση αυτής από την ρύθμιση, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη της απόφασης. Παραπέρα δεν αποδεικνύεται ότι η καθυστέρηση πληρωμής των δόσεων αυτών οφείλεται σε σπουδαίο λόγο, που αφορά την καθ’ ης, απορριπτομένης επί του σημείου τούτου της σχετικής της ενστάσεως, ως κατ’ ουσίαν αβασίμου. Τούτο δε διότι, δεν αποδεικνύεται ότι το εισόδημά της καθ’ ης, μειώθηκε μετά την έκδοση της προειρημένης δικαστικής απόφασης σε τέτοια έκταση που δεν της επέτρεπε να καταβάλει τις ορισθησόμενες δόσεις των τετραετών καταβολών, πολλώ δε μάλλον η τελευταία δεν επικαλείται σπουδαίους λόγους ,που προέκυψαν μετά την έκδοση της αποφάσεως περί ρυθμίσεως, εξαιτίας των οποίων δε ηδυνήθη να εκπληρώσει την υποχρεώση της προς καταβολή του ορισθησόμενου ποσού στις πιστώτριές της.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της προειρημένης δικαστικής απόφασης, κρίθηκε, μετά την διατασσόμενη απόδειξη, ότι το εισόδημα της αιτούσας μηνιαίως, ανέρχονταν κατά το έτος 2011 στο ποσό των 1.200, 00 ευρώ, απορριπτομένου του ισχυρισμού της καθ’ ης ότι ο μισθός της ανέρχονταν στο ποσό των 950 ευρώ. Επίσης κρίθηκε ότι για την διατροφή των ανηλίκων τέκνων της, η επιμέλεια των οποίων της έχει ανατεθεί με την με αριθμό 23.273/20.7.2009 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, είναι υπόχρεος σε συνεισφορά και ο εν διαστάσει σύζυγος της καθ’ ης, ο οποίος οφείλει να καταβάλει το ποσό των 450 ευρώ μηνιαία, ως δηλαδή διατάχθηκε με την με αριθμό 21227/18.7.2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, απορριπτομένων των ισχυρισμών της καθ’ ης ότι δεν κατέστη δυνατό να εισπράξει την επιδικασθείσα διατροφή των τέκνων της, καθόσον ο υπόχρεος δεν την καταβάλει οικειοθελώς, και με την αιτιολογία ότι η αιτούσα έχει δικαίωμα να προβεί σε εκτέλεση για την απαίτησή της αυτή, επί αξιόχρεου περιουσιακού στοιχείου του υπόχρεου. Από φαίνεται δε περαιτέρω ότι η άνω επιδικασθείσα διατροφή υπολογίζεται στο εισόδημά της. Ακολούθως απο-δεικνύεται ότι η καθ’ ης εργάζεται ως προϊσταμένη βάρδιας αφορολογήτων ειδών στον Αερολιμένα Θεσσαλονίκης, ο τυπικός μισθός της αιτούσης κατά τους μήνες Ιούλιο, Οκτώβριο, Νοέμβριο, Δεκέμβριο 2012 και Ιανουάριο 2013, ανέρχεται στο ποσό των 1084,42 ευρώ, και το ημερομίσθιο αυτής στο ποσό των 84,42 ευρώ, λόγω δε των προσαυξήσεων νυχτερινής εργασίας και εργασίας Κυριακών και αργίας, κυμαίνεται από 1.180,60 έως 1.243,93 ευρώ, ως δηλαδή προκύπτει από τις προσκομιζόμενες μισθοδοτικές καταστάσεις της καθ’ ης των παραπάνω μηνών.
Ο καθαρός δε μισθός της μετά την αφαίρεση των πάγιων εισφορών και την σχετική παρακράτηση του φόρου εισοδήματος, ανέρχεται στο ποσό των 907 ευρώ περίπου, όσο δηλαδή εισέπραττε και κατά το έτος 2011, και έλαβε υπόψη της η προειρημένη δικαστική απόφαση, που ανάγει τον μισθό της για το έτος 2011, στο ποσό των 1.200 ευρώ, και κατά το 2010 στο ποσό των 1.457,90 ευρώ, καθόσον το εισόδημά της αναφέρεται ανεκαθάριστο (ως δηλαδή κατά τη δήλωση φόρου εισοδήματος 2011 για την χρήση 2010, φέρεται συνολικό εισόδημα 17.457,90 ευρώ, διαιρούμενο δια 12 μήνες προκύπτει το αναφερόμενο στην απόφαση ποσό των 1.457,90 ευρώ). Παραπέρα, ο ισχυρισμός της καθ’ ης, ως αυτοτελώς υποβαλλόμενος (το παρόν δικαστήριο δεν δεσμεύεται από την κρίση του προηγούμενου δικαστηρίου), ότι δεν εισπράττει την επιδικασθείσα υπέρ των ανηλίκων τέκνων της διατροφή, δεν δικαιολογεί σπουδαίο λόγο, προς άρση του λόγου εκπτώσεώς της, καθόσον δεν αποδεικνύεται ότι κατά το διαδραμόν της εκδόσεως της αποφάσεως περί ρυθμίσεως, χρονικό διάστημα, προέβη σε προσπάθεια εισπράξεως της επιδικασθείσης διατροφής υπέρ των τέκνων της και κυριότερα σε μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης, επί αξιόχρεου περιουσιακού στοιχείου του υπόχρεου, ήτοι επί ποσοστού 50%, εξ αδιαιρέτου επί αυτοτελούς και διαιρετής διώροφης οικίας εντός του νέου ρυμοτομικού σχεδίου της άλλοτε κοινότητος Σουρωτής και ήδη του Δήμου Βασιλικών, ως δύναται να πράξει και υφίσταται σχετική αιτιολογία στην προειρημένη δικαστική περί ρυθμίσεως απόφαση. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω παραδοχών και εφόσον αποδεικνύεται ότι επήλθε λόγος έκπτωσης της καθ’ ης, θα πρέπει να κηρυχθεί έκπτωτη της ρυθμίσεως και να ανακληθεί η με αριθμό 2967/2012 απόφαση του παρόντος δικαστηρίου, εκούσιας δικαιοδοσίας. Τα δικαστικά έξοδα, όπως ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό, κατόπιν σχετικού αιτήματος της καθ΄ης η αίτηση, θα επιβληθούν σε βάρος της αιτούσας, κατ’ άρθ. 746 του ΚΠολΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων. Δέχεται την αίτηση. Ανακαλεί την με αριθμό 2967/20212 απόφαση του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης, εκούσιας δικαιοδοσίας. Κηρύσσει έκπτωτη της ρυθμίσεως των χρεών της, με την απόφαση αυτή, την πρώτη των καθ’ ων.
(ΠΗΓΗ: HELLENICLAWYERSOCIETY.BLOGSPOT.GR)